عدالت اجتماعی در نظام اقتصادی

اقتصاد لیبرالیسم که برپایه فلسفه سودگرایی(یوتیلیتاریانیسم) بنیانگذاری شده, هدف اصلی خود را رشد و اقتصاد و رفاه عمومی دانسته‌است و از این رهگذر به منزله ابزاری در خدمت سرمایه‌‌داری قرارگرفته که البته دستاورد آن اختلاف شدید طبقاتی و ادامه ثروت‌اندوزی گروهی خاص و سرانجام گسترش ظلم و بی‌عدالتی است. در این مقاله به این بحث پرداخته‌ایم که در مکتب لیبرالیسم هرچند گهگاه سخن از عدالت در توزیع رفته‌است؛ ولی اساساً اصول و مبانی این مکتب، عدالت را نفی می‌کند و هدف اصلی آن رشد اقتصادی است که با عدالت تنافی و تناقض دارد و این پارادوکس به موجب تنافی اصول این مکتب با عدالت است؛ ولی در مقابل نظام اقتصادی اسلام از این ویژگی مهم برخوردار است که احکام و مقررات آن و از جمله قوانین اقتصادی برپایه عدالت استوار است که در اصول و مبانی این دین ریشه دارد. علاوه بر این، مجموعه قوانین کامل در این نظام اقتصادی, اصول حاکم بر مالکیت, تولید, توزیع, رشد و توسعه اقتصادی در این آیین با هدف اصلی «عدالت» همسو و هماهنگ است.